paskudzić się

paskudzić się: несов. разг.

1) мара́ться, па́чкаться

2) (o ranach) гнои́ться

3) (rozpuszczać się) уст. распуска́ться, разбало́вываться

Syn:

brudzić się 1), ropieć, jątrzyć się 2), psuć się 3)

Игры ⚽ Поможем написать реферат

paskudzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ranie: goić się z trudnością; ropieć, jątrzyć się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
paskudzić — ndk VIa, paskudzićdzę, paskudzićdzisz, paskudzićudź, paskudzićdził, paskudzićdzony 1. posp. «zostawiać gdzieś brudy, nieczystości, odchody; zanieczyszczać, brudzić» Pies paskudził pod drzwiami. Łobuzy paskudzą na klatce schodowej. 2. pot. «robić… … Słownik języka polskiego
paskudzenie — ↨ paskudzenie się n I rzecz. od paskudzić (się) … Słownik języka polskiego
świnić — ndk VIa, świnićnię, świnićnisz, świń, świnićnił, świnićniony 1. posp. «zanieczyszczać jakieś miejsce, brudzić, walać; paskudzić» Świnić podłogę zabłoconymi butami. 2. posp. «robić świństwa, postępować po świńsku; mówić świństwa» świnić się 1.… … Słownik języka polskiego

Словари и энциклопедии на Академике